ΠΟΥ ΗΡΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΘΩΡΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΟΥ

Βαριές κουβέντες μα ο τόπος ελαφρύς
Παλιό γραμμόφωνο διαβάζει τη ζωή σου
Φώτα χλωμά-φτηνό ρακί
που ηρεμούν και ξεθωριάζουν την οργή σου

Το τραγούδι λέγεται ΄ χάρτινες  σαΐτες ΄, το συγκρότημα ‘ενδελέχεια’, είναι παλιό μα επίκαιρο , νομίζω τα λέει όλα.
Κι ένα πιο παλιό


Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού
και τα μυαλά στα κάγκελα του αόρατου εχθρού
Βούλγαροι, βούλγαροι, χανούμισσες, βαζέλες
Όλο το έθνος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες

Τζίμης Πανούσης ‘  κάγκελα παντού ’

Κι ενώ οι Έλληνες ξεθωριάζουν την οργή τους  σε φώτα χλωμά με φτηνό ρακί, όταν η οργή περισσεύει ,την ξεθωριάζουν και στα γήπεδα.
Γίναμε μάρτυρες θλιβερών καταστάσεων σε αγώνα μπάσκετ.

Νέοι άνθρωποι να δείχνουν την οργή τους στην αντίπαλη ομάδα , (αθλητές ,οπαδούς… δεν έχει σημασία), μ ένα μίσος απερίγραπτο.
Ποια είναι η αιτία ρε παιδιά ;
Τι είναι τόσο σημαντικό; για τόση οργή ;
Γιατί δεν βγαίνει αυτή η οργή όταν μαθητές σχολείων δεν σιτίζονται ,όταν στο σπίτι τους δεν έχουν θέρμανση, όταν κόβουν το ρεύμα σε καρκινοπαθή μητέρα με το μικρό της παιδί με αναπνευστικά προβλήματα και μάσκα οξυγόνου και τον πατέρα να παρακαλά για μεροκάματο στην οικοδομή ;
Που είναι η οργή ρε παιδιά όταν μαθητές λυκείου , μαθητές του 19 και του 20, να παρακολουθούν μαθήματα σε κοινωνικό φροντιστήριο της Ημαθίας , και να μην έχουν τετράδια ,μολύβια ,χαρτιά για σημειώσεις και οι καθηγητές να τους αγοράζουν σάντουιτς γιατί δεν ξέρουν από πότε έχουν να φάνε ;
Που είναι η οργή ρε παιδιά όταν στη Νάουσα υπάρχουν καθημερινά αρκετές δεκάδες συσσίτια ; Όταν ο παππούς από το ορεινά χωριά μας ,θα φύγει πρωί από το σπίτι του και θα γυρίσει βράδυ, για να πάει στην εφορία στη Βέροια και να βγάλει κλειδάριθμο;
Μήπως οι αθλητικές εκδηλώσεις έγιναν θέαμα των λίγων εκλεκτών ,μιας ελίτ ολιγαρχίας που μην έχοντας πώς να περάσει την ώρα της επιδίδεται σε βιαιότητες μέσα στα γήπεδα, γιατί σφύριξε λάθος ο διαιτητής ή στραβομουτσούνιασε ο αντίπαλος φίλαθλος ; είναι δυνατόν ενώ γύρω μας ο κόσμος χάνεται ,εμείς ν ασχολούμαστε με το λάθος σφύριγμα ; Να βρίζουμε και να απειλούμε το παιδί που φορά φανέλα με άλλο χρώμα από τη δική μας, και μετά το παιχνίδι να πεινάμε μαζί στο ίδιο θρανίο ;
Στην αρχαία Ρώμη μαζί με το θέαμα πρόσφεραν και άρτο.
Στα δικά μας τα γήπεδα προσφέρουμε μόνο τροφή στους ξένους, στους εταίρους μας Ευρωπαίους , να λένε πόσο υποανάπτυκτοι και απολίτιστοι είμαστε, κι ότι καλώς παθαίνουμε αυτά που παθαίνουμε .
Μα είναι δυνατό στην Ελλάδα του 2013 να μαλώνουμε στα γήπεδα για ένα αθλητικό γεγονός και να μη μας καίγεται καρφί για τα υποσιτιζόμενα παιδιά , το κόψιμο ρεύματος σε άπορους και άρρωστους  και στο ότι χιλιάδες συνάνθρωποι μας δεν έχουν πρόσβαση σε καμιά μορφή ιατρικής περίθαλψης , είτε λόγω  ασφαλιστικής αδυναμίας , είτε λόγω ανεργίας ;
Εμείς είμαστε αυτοί που διδάξαμε πολιτισμό ; που διδάξαμε το ευ αγωνίζεστε; που διδάξαμε σεβασμό στον αντίπαλο; Που δημιουργήσαμε την κοινωνία ;τις επιστήμες; Τη φιλοσοφία ;τον αθλητισμό ;

 Μάλλον κάποιο λάθος θα έγινε. Δεν μπορεί το πάθος για την ομάδα να είναι μεγαλύτερο από τη ζωή ενός παιδιού. Δεν γίνεται.
Σε λίγες μέρες έρχεται το σαββατοκύριακο. Ξεχάστε τα όλα. Πάτε στο γήπεδο και σαν πολιτισμένοι άνθρωποι εκτονωθείτε στην αντίπαλη ομάδα.
Και μετά , την Δευτέρα,  διαβάστε στον τύπο για τα γεγονότα του Σαββατοκύριακου και ετοιμασθείτε  ως τη άλλη Κυριακή.
Έτσι ο καιρός περνάει και τίποτε δεν αλλάζει. Έτσι δεν μπορεί τίποτα  ν αλλάξει.
 ΞΥΠΝΗΣΤΕ !!!!!!

ΥΓ. Αν όλα πάνε καλά μπορεί η ΕΠΣ ή το ΕΚΑΣΚΕΜ ή δεν ξέρω τι άλλο να μας επιπλήξει.
Όχι γι αυτά που κάναμε αλλά γι αυτά που δεν κάναμε.
Πρώτα από όλα η δικαιοσύνη και μετά ο Θεός *
*όπου θεός βάλε χρήμα
Κι αν δεν καταλάβατε τι σημαίνουν όλα αυτά τα ακατανόητα δεν πειράζει δεν φταίτε εσείς αλλά ο υπογράφων που είναι οργισμένος  μ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και δεν έχει ξεθωριάσει την οργή του.
Χρήστος Βουδούρης