ΝΙΚΟΣ ΡΑΝΤΖΙΟΣ: ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ!!

Ο Νίκος ξεκίνησε από δεκάρι. Ξαφνικά ελάλησε και αποφάσισε. "Θα κάτσω τέρμα" είπε και το έκανε. Δεν το έκανε απλώς, του αξίζει η θέση όσο κανέναν άλλον. Την έκανε δική του και της φέρεται με το γάντι!  Προσπάθησε πολύ για να την κατακτήσει. Δεν τα κατάφερε απλώς, είναι ότι πρέπει πλέον!

Είναι εκεί να το αποδείξει άλλωστε. Παίζει στρωτά. Με μυαλό. Με σιγουριά την οποία περνάει και σε όλους τους άλλους. Γι' αυτό και οι συμπαίκτες του, όταν αυτός είναι κάτω από τα δοκάρια είναι ήρεμοι. Μιλάει. Βλέπει γήπεδο και δίνει οδηγίες. Παροτρύνει. Δεν τα χάνει μπροστά από τον αντίπαλο εύκολα. Τον κοιτάει στα μάτια και σκύβει να πάρει την μπάλα ήρεμα. Τι άλλο θέλουμε?

Ο Νίκος είναι φίλος. Για όλους. Είναι αυτό που λέμε "καλό παιδί".

Δεν έχει παραπονεθεί ποτέ για τα παιχνίδια που δεν έκανε, παρ' όλο που δεν λείπει ποτέ από την προπόνηση. Είναι εκεί κάθε φορά να υποστηρίζει τους υπόλοιπους. Γενικώς, λατρεύει αυτό που κάνει!

Ο μεγαλύτερος λόγος που γουστάρω τον Νίκο είναι γιατί είναι ανοιχτός. Σε κάθε συζήτηση. Δεν έχει κολλήματα. Δεν φοβάται να παραδεχτεί. Εκτός από αυτά, είναι και ηθικός. Και γελαστός. Και γίνεται ένα με όλους. Μπορεί να κάτσει με οποιαδήποτε παρέα και να περάσει καλά. Λίγο είναι?

Την θέση στο τέρμα της ομάδας, την έχει κερδίσει από μόνος του. Τον σεβασμό μας επίσης.

Η ομάδα τον χρειάζεται. Τον χρειαζόταν από την αρχή. Και αυτός ήταν παρόν. Και όπως λένε και οι παίκτες, όταν παίζει ο Νίκος, παίζει όλη η ομάδα! 

   

Η μοναξιά του τερματοφύλακα...

Πέφτω λέμεεεεεεεεεε!!!!....

Οι οδηγίες οδηγίες. Κόρνερ.

Απέναντι από το πέναλτι. Τον αντίπαλο στα μάτια. Και την μπάλα επίσης.

Με τον Χρήστο. Φιλαράκια.

Οι τρεις Σωματοφύλακες!... ή Τερματοφύλακες. Το ίδιο κάνει.

"Ναι, ντε! Το είπαμε!..."