ΑΦΙΕΡΩΜΑ!!!!

Δεν ξέρω για σας, εγώ πάω παρακάτω. Βασικά, πάω λίγο παραπέρα. Για την ακρίβεια δηλαδή, πάω πολύ πέρα. Αργεντινή μεριά. GABRIEL OMAR BATISTUTA. Ο παίκτης που έκανε όλη την Ευρώπη να μιλάει γι' αυτόν, που έκανε την  Boca Juniors μεγάλη ομάδα και την Fiorentina να πάρει ότι τίτλο υπήρχε...

Κυρίες και κύριοι... Ο Batigoal!!!!

Gabriel Omar Batistuta, ένα όνομα που σίγουρα λέει πολλά σε κάθε φίλο του ποδοσφαίρου και πόσο μάλλον της Fiorentina.

Ο "Batigoal", για τους φίλους των Viola, γεννήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 1969 στη πόλη Avellaneda της Αργεντινής αλλά μεγάλωσε στην Reconquista. Σαν παιδί λέγεται οτι προτιμούσε άλλα σπορ αντί του ποδοσφαίρου και κυρίως το μπάσκετ, αλλά οι προσπάθειες της Εθνικής Αργεντινής στο Μουντιάλ του 1978 τον ενέπνευσαν να αρχίσει το ποδόσφαιρο.

Το 1ο του επαγγελματικό συμβόλαιο ήρθε το 1988 με την Newell's Old Boys, στην οποία όμως δεν εντυπωσίασε και τον επόμενο χρόνο
μετακόμισε στη River Plate.Στη River αν και σκόραρε 17 γκολ ήρθε σε ρήξη με τον τότε προπονητή Daniel Passarella και
έμεινε εκτός πλάνου ομάδας.

Το 1990 τον βρήκε στην μισητή αντίπαλο της River, την Boca Juniors στην οποία αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας και
κατέκτησε το πρωτάθλημα.Πήρε μέρος στο Copa America του 91' στο οποίοεντυπωσίασε τους ανθρώπους της Fiorentina και υπέγραψε τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.Τη πρώτη του χρονιά στην Ιταλία εντυπωσίασε με 13 γκόλ, αλλά τη 2η (92-93) άν και σκόραρε 16 γκολ η Φιορεντίνα δέν κατάφερε να μείνει στην μεγάλη κατηγορία και έπεσε στη Serie B. Με τον Claudio Ranieri στον πάγκο της και τον Batistuta να σκοράρει 16 γκολ η επιστροφή στην Serie Α ήταν γεγονός μετά από μόλις μία χρονιά.Το 1994-1995 βρήκε τον αργεντίνο στην καλύτερη φόρμα του αφού αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 26 γκολ και έσπασε το τρομερό ρεκόρ του Ezio Pascutti σκοράροντας και στα 11 πρώτα μάτς του πρωταθλήματος.

Οι επιτυχίες όμως είχαν και συνέχεια καθώς τη σεζόν 1995-1996 οι Βιόλα κατέκτησαν το κύπελλο και το σούπερ κάπ. Για να τον κρατήσουν μάλιστα στην Φλωρεντία η διοίκηση προσέλαβε τον Giovanni Trapattoni στον πάγκο της ομάδας και υποσχέθηκε στους φίλους της ομάδας το πρωτάθλημα.

Άν και τα πήγε καλά, τελικά κατέκτησε την 3η θέση που οδηγούσε στο Champions League. Eκεί ο αργεντινός φρόντισε να δείξει την αξία του με αντίπαλες ομάδες όπως η Μάντσεστερ και η Άρσεναλ, αλλά παρά τα γκόλ του η ομάδα αποκλείστηκε στη 2η φάση ομίλων τότε.

Πλέον η Φιορεντίνα δεν μπορούσε να καλύψει την δίψα για τίτλους και έτσι το 2000 η μεταγραφή  στη Roma ήταν γεγονός.Τη
πρώτη του χρονιά στη Ρώμη αγαπήθηκε πολύ από το κόσμο,πετυχαίνοντας 20 γκόλ, οδήγησε την Ρόμα στη κορυφή του
ιταλικού πρωταθλήματος μετά από 19 χρόνια.

Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη, καθώς αδυνατούσε να βρεί θέση στην 11άδα.
Αφού αρχικά παραχωρήθηκε δανεικός στην Inter(2 γκολ),κατέληξε στο Κατάρ και την Al-Arabi όπου άν και σε μεγάλη ηλικία
πλέον φρόντισε να δείξει τη κλάση του σκοράροντας 25 γκολ σε 18 εμφανίσεις.

Το 2005 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση και έμεινε γνωστός σε πολλούς σαν ένας απο τους καλύτερους
επιθετικούς της δεκαετίας του 90'. Με την εθνική ομάδα της Αργεντινής έχει γράψει τη δική του ιστορία αφού είναι ο πρώτος
σκόρερ της με 56 γκολ σε 78 εμφανίσεις και συμμετοχές σε 3 Μουντιάλ, αυτά των 94,98 και 2002. Στα 11 χρόνια που έπαιξε
στη Φλωρεντία αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας με 168 γκολ σε 269 μάτς. (Από το "Fiorentina.gr")

Όποιος δεν τον έχει δει να παίζει, και κυρίως να σκοράρει και μετά να πανηγυρίζει.... ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΜΠΑΛΑ!